ارزیابی دبی شبیه سازی شده رودخانه توسط طرحواره سطح noah جفت شده در مدل wrf با وارد کردن تاثیر شاخص توپوگرافی و مدل آب زیرزمینی

رواناب از مهم ترین مولفه های طرحواره های سطح است که برآورد آن به دلیل وابستگی به بارندگی، رطوبت خاک و توپوگرافی، که به شدت با زمان و مکان متغیر هستند، مشکل است. در این بررسی دو روش مختلف پارامتره سازی زیرشبکه ای رواناب در طرحواره سطح noah جفت شده در مدل پیش بینی عددی wrf در سه زیرحوضه رودخانه کارون (زیرحوضه های سوسن، حرمله و فارسیات) در زمستان 2006 مقایسه می شوند. رواناب سطحی در طرحواره noah براساس تابع توزیع احتمال بیشینه ظرفیت نفوذ خاک و رواناب زیرسطحی براساس نفوذ گرانشی کف مدل خاک پارامتره می شود. مدل wrf-noah با مدل روندیابی رودخانه trip در حوضه رودخانه کارون، دبی را به شدت فرو-برآورد می کند که این  می تواند ناشی از عدم قطعیت در پارامتره سازی رواناب سطحی، به دلیل در دسترس نبودن داده های نفوذ خاک و بکار بردن تابع ذهنی در برآورد تابع چگالی احتمال آن، و رواناب زیرسطحی، به دلیل برآورد نادرست رطوبت لایه کف مدل خاک، باشد. لذا در این مقاله طرحواره جدید noah-sim، بر مبنای روش تاپ مدل ساده شده ارائه می شود که رواناب سطحی بر اساس شاخص توپوگرافی، به دلیل در دسترس بودن داده های شاخص توپوگرافی، رواناب زیرسطحی با واردکردن عمق ایستابی و مدل آب زیرزمینی پارامتره می شود. ارزیابی دبی شبیه سازی شده توسط طرحواره های سطح noah و noah-sim به طور جفت شده در مدل wrf در حوضه رودخانه کارون، بیانگر ضریب کارایی بالاتر، اریبی پایین تر، خطاهای مدل کوچک تر، ضریب همبستگی بالاتر و انحراف معیار نرمال شده نزدیک به یک طرحواره sim-noah است که برتری پارامتره سازی رواناب بر اساس تاپ مدل ساده شده، به ویژه رواناب زیرسطحی به دلیلی حاکم بودن آن در اکثر زمان های مورد مطالعه، را نشان می دهد. هم چنین تاثیر پارامتره سازی رواناب بر توازن بودجه آبی در هر دو طرحواره سطح،  بیانگر توازن بهتر بودجه آبی توسط طرحواره noah-sim است.